کد مطلب:172973 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:164

نظام ناپذیری
ویژگی های روانی جامعه كوفه در پیوستن آنها به سپاه عمر سعد دخیل بود. یكی از ویژگی های صحرا نشینان آزادی بی حد و حصر است. این


صحرانشینان، كه هسته ی اولیه شهر كوفه را تشكیل می دادند، از همان ابتدا به درگیری با امیران خود پرداختند به گونه ای كه خلیفه دوم از آنها به ستوه آمد و اینچنین شكوه می كرد:

و أی نائب اعظم من مأة الف لا یرضون عن امیر و لا یرضی عنهم امیر؛

چه مصیبتی بالاتر از این كه با صد هزار جمعیت رو به رو باشی كه نه آنها از امیران خود خشنودند و نه امیران از آنان رضایت دارند.

بر این اساس، در طول تاریخ كوفه می بینیم كه مردم این شهر، چه با امیران و فرماندهان عادل همچون علی بن ابی طالب علیه السلام و عمار یاسر و چه با امیران ستمگر مانند «زیاد بن ابیه» سر ناسازگاری داشتند.

برای چنین جامعه ای امیری عادل و آزاد اندیش نامناسب می نماید، چرا كه از فرمان های او اطاعت نمی كنند. نمونه ی آن را در برخورد كوفیان با حضرت علی علیه السلام مشاهده می كنیم. برای چنین جامعه ای كسی مانند «زیاد بن ابیه» ، كه با خشونت و ظلم آنان را وادار به اطاعت در برابر حكومت كند، مناسب تر است.